(De vrouw schrijft deze even)
Zoals je misschien wel weet, heeft onze hond Tinka ernstig HD. Ze heeft maar eenderde van de kom en een afgeplatte kop. Dit is al zo vanaf haar geboorte maar het wordt natuurlijk steeds erger. Ze heeft er al vanaf het begin voedingssuplementen met glucosamine voor gekregen, en bij pijn-groeipijn in het begin ook medicijnen: Rymadil.
Na een tijdje ging het wel redelijk maar begin van het jaar had ze duidelijk meer pijn. Ze was heel stijf bij het opstaan, houterig. Ze hield zich in bij het spelen en ze holde in "konijnendraf" (met 2 achterpoten tegelijk). Dus wij hebben toen (weer) röntgenfoto's laten maken en het was niet best. Veel botwoekeringen ook. Er zijn hier niet veel opties voor, behalve opereren (heupkop verwijderen of een kunstheup) of pijnstillers. De pijnstillers worden het meest gebruikt, en dat is ook prima als het een oudere hond is die op latere leeftijd HD krijgt.
Maar Tinka moet nog 4 jaar worden en de rest van haar leven medicijnen slikken doen we bij voorkeur niet. Is ook belastend voor de organen. (als het moet, dan moet het natuurlijk)Dus ik rondgezocht en via het Duitse herderforum heb ik meer gelezen over goudacupunctuur. Daarbij worden kleine goudstaafjes ingebracht op energiepunten rond het heupgewricht en daardoor neemt de pijn af. Het is een natuurlijke pijnbestrijding en het geeft anders energie aan het hele gebied.
De deskundige hiervoor is dierarts Schulze, in Duitsland. En daar zijn we ook geweest.
Zijn succesrato is 90 a 95%, dit is dus heel hoog. Het is heel weinig belastend voor de hond en er zijn geen risico's of bijwerkingen. Als het niet werkt, dan ben je alleen je geld kwijt. De kosten vallen ook erg mee: 600 euro voor beide heupen. Dat is natuurlijk een heel bedrag maar het is eenmalig. Met één behandeling ben je klaar. Voor die pijnstillers en/of glucosamine betaal je al snel een paar tientjes per maand (als het niet meer is) en dat nog jaren betalen tikt ook aan.
Afijn, je snapt, Tinka is er ENORM van opgeknapt! Toen we het in het begin vertelden aan mensen keken ze ons aan alsof we niet goed snik waren maar we zijn nu 7 weken verder en het is een andere hond gewoon. Veel vrolijker, energieker, ze kan ook veel beter opstaan na een tijd liggen. Ze hopst de achterpoten gewoon op i.p.v. een moeizaam gesleep voordat ze kon gaan staan,Dit is de controle röntgen foto na het plaatsen van de goudstaafjes:
Hier zie je een filmpje van vorige week waar je haar ziet hollen en spelen:
Dus vandaar dat ik dit allemaal graag verder wil vertellen! Het is nog tamelijk onbekend. Degenen die ons eerst raar aankeken zijn er helemaal van terug gekomen. Het is ook een groot verschil. Ze heeft al weken geen medicijnen meer nodig. Dus een blije hond, zonder pijn.
